Vrijdag - de dag van ´streetsmarts´

17 januari 2014 - Barcelona, Spanje

Ik werd vrijdag zeer gefrustreerd wakker in het slechtste  humeur wat ik had gehad in tijden. Ik had dit makkelijk kunnen voorkomen, wat ben ik ook een domme toerist....
Gefrustreerd zat ik achter de computer, geen zin meer om naar buiten te gaan en iets te gaan ondernemen. Na een tijdje kwam er een jonge man naast me zitten. Hij lulde wat tegen me aan over russiche vrouwen, ik vertelde hem dat ik gister nog 2 had ontmoet en vertelde hem mijn verhaal. In eerste instantie leek hij me een arrogant ventje dat altijd wel een andwoord klaar had. Toch vond ik het niet erg dat hij zichzelf uitnodigde om mee te gaan op zoek naar een ombijtje.

Stukje bij beetje kwam ik erachter dat, hij niet zo simpel was als hij leek, hij had daadwerkelijk een interesant en indrukwekkend verhaal. Na het ombijt hebben we uren rond gedwaald door de stad. Een grote markt die we passeerde konden we niet laten schieten, maar ons eindoel was de haven: bootjes kijken.

Hij vertelde me dat hij al 10 jaar aan het reizen was. Iedereen thuis vertelde hem dat hij zijn leven verpeste. Hij lachte terwijl hij me dat vertelde. ´Wat zijn mensen toch dom ze leven voor hun werk en genieten geen dag om dat de maatschapij dat zo will. Ik geniet al 10 jaar van elke dag en zou me geen ander leven kunnen wensen, en ik verdien ook nog meer dan zij wat een grap´ 

Hij was surf en duikinstructeur een baantje wat als reiziger best wel perfect is. Hij hield van zijn werk, en zijn droom was over een aantal jaar op een gigantiche privéjacht aan het werk te gaan.

Die avond naar de couchsurfing- mojito party gegaan. Kort gepraat met o.a de organisator en een meisje uit Zweden. Ook vond ik er een Nederlander die al jaren in Praag gewoont had. De couchsurfing meeting was gefaald en iedereen was binnen een uurtje weer weg. De enige leden van de meeting die er nog waren, waren ik de andere nederlander en een meid uit de VS. 
 

Terwijl we hard in een tafeltennis wedstrijd verwikkeld waren tegen wat fanatieke spanjaarden, raakte ze wees me waar we de volgende dag zouden afspreken en ik ging terug naar het hostel.

we aan de praat. Ze reisde veel een studeerde voor  een paar maanden in Barcelona. Maar ze was hiet nieuw net als ik, ik vroeg haar, vrij impulsief. of ze zin had om morge een nieuw deel van de stad te ondekken en misschien naar de ´berg´ te gaan, natuurlijk had ze daar zin in zei ze enthausiast. 

Mijn plan was om een beetje bijtijds te gaan slapen. Maar toen ik in het hostel door wat Brazilianen wer duitgenodigd om een wodka´tje te komen drinken vond ik het maar erg onbeleefd om daar nee tegen te zeggen.

De uren verstreken en ik ging over op water - antikaterwater-.
Om een uurtje of half 4 gingen zei richting een club en ik richting bed. de volgende dag kwam ik ze weer tegen, maar met maar 1 uurtje slaap en wat ik me voor kan stellen als een flinke kater waren ze niet meer zo vrolijk.