Miscommunicatie

Vandaag opgestaan op weg naar mijn nieuwe host. Dat ging vrij soepel, en ze kwam opdagen op de afgesproken plaats! Mijn koffer daar gezet, en opweg naar de derde laura, de fotografe van de vorige avond. ongeveer om 13.30 kwam ik uit in de travelbar. ik wachtte en wachte en om 2 uur dacht ik, die komt niet meer dan ga ik wel alleen naar het strand! ik stuurde haar nog een berichtje op facebook, en toen vertrok ik. Ondertussen was de afspraak in haar herrindering om 2 uur, en zij vertrok ook omdat ze dacht dat ik niet meer kwam.... 

Uiteindelijk kwam het natuurlijk allemaal goed en nog voor half 3 stonden we samen bij het strand! Eerst wat koffie gedronken en genote van deze (bijna)zomerdag een lekker zonnetje mensen op het strand zeilbootjes overal. Daarna de foto´s gaan maken op wat rotsen bij de zee!

Die avond had ik een waardevol leermomentje: De metro terug genomen naar het huis van mijn host, gelopen naar de flats waar ze woonde. Daar aangekomen realiseerde ik me dat ik geen idee had wat het adres was (oeps). Lastig om daar zonder telefoon achter te komen. wat nu?

Mijn verstand op probleem oplossen gezet en een willekeurige informatica-zaak binnengelopen. Daar aan een niet engelse medewerker uitgelegd dat ik heel graag even op facebook wou, dat kon! daar een berichtje gestuurd naar mijn host uitgelegd dat ik het adres niet wist en gevraagd of ze me bij het metrostation op kon halen. Ik dacht dat ik wel een tijdje zou moeten wachten, maar na 5 minuten kwam ze aan met haar hond. 

Nu het adres opgeschreven, en goed om me heen gekeken. 
Wat een geluk, en ook wel een beetje een avontuur. 
het kwam snel goed en was een wijze les!