Zondag - alleen in een te grote stad

19 januari 2014 - Barcelona, Spanje

Reizen is als een soort extreme versie van het normale leven. De hoogtepunten zijn hoger en geweldiger, maar de dieptepunten zwaarder en eenzaamer. Ik ben pas net begonnen met reizen maar heb het gevoel al zo veel geleerd te hebben! 
Een planning is niet alleen erg saai maar ook erg nutteloos aangezien ik me er toch niet aan zou houden en iets totaal anders zou doen. Girona was makkelijk, ik was aan het couchsurfen en was bijna nooit alleen. Sterker nog ik ontmoete zo idioot veel geweldige mensen, dat het moeilijk was om een paar seconde voor mezelf te hebben. Barcelona is anders geen couchsurfing maar in een hostel slapen. De eerste avond word je telefoon gestolen, wat niet alleen de mogelijkheid is om contact met mensen op te nemen, met thuis en met mensen die je hebt ontmoet. Het was ook mijn wekker, probeer maar is optijd op een afspraak te komen zonder enige indicatie van tijd. Mijn telefoon was ook mijn muziekspeler. De metro een lange wandeling alleen een treinreis een uurtje op iemand moeten wachten, veel saaier zonder de gezellige aanwezig heid van oude rock ´n roll, ska of balkan muziek. Zaterdag heb ik echt ervaren hoe geweldig het leven kan zijn, en dat je echt niks nodig hebt behalve gweldige mensen en misschien een geweldige plek. Ik was volkomen gelukig en heb een herrindering voor altijd. Daarom had het contrast met gister niet groter kunnen zijn, waar ik zaterdag in een 16uur durend gesprek was verwikkeld, was het zondag continu stil. Waar we zaterdag op zoek waren naar niks en zovel geweldigs vonden, was ik zondag opzoek naar van alles maar vond ik niks. Als je uren alleen over het strand wandeld staart naar mensen en naar de zee, dan voelt dat geweldig en vrij. Maar als je uren door een harde onbekende stad loopt met geen vleugje vergeving dan voelt dat eenzaam. Het is een belangrijk stukje soulsearching dat natuurlijk bij de ervaring hoort. Maar op het moment zelf vraag je,je af waar de hel je nou eigenlijk mee bezig bent. Waarom doe je jezelf dit aan, het andwoord is erg simpel, zonder slechte momenten stellen de goede niks voor. Zonder eenzaamheid ontmoet je geen nieuwe mensen, en waardeer je de mensen om je heen niet. Begrijp me niet verkeerd reizen is geweldig, maar ik wou jullie het hele verhaal laten horen en niet alleen de hoogtepunten!