Zaterdag - het plan, is het niet hebben van een plan

18 januari 2014 - Barcelona, Spanje

Zaterdag ochtend om 10.30 afgesproken met shenandoah, de amerikaanse meid.
Een telefoon is ook een wekker en als je een afspraak hebt, is een wekker geen overbodige luxe. Ik werd wakker zonder besef van tijd, naar beneden gelopen, op de klok gekeken 5.00... Ik sliep pas 1.5 uur, tijd om veder te slapen. uieindelijk toch op tijd op de afgesproken plek aangekomen!
 

Samen even gestaard naar de richting waar in de ´berg´mogelijk zou zijn. Een map pakken zou t zoveel saaier maken. En gaan lopen, zo snel mogelijk van de brede paden af. Een klein trappetje zonder bestemming, in koor zeiden we: do you wanne go up there! Dit ging werken. na 100 trappen in een totaal verlaten maar vebazingwekkend mooi park uitgekomen. daar nog heel even de ´wildernis´ in gegaan, maar al gauw gestopt door een muur.
heel het park gezien en we moesten weer terug, geen enkele richting lijde ergens naar. 

Zo verliep de rest van de dag ook, eerst kwamen we uit bij het voetbalstadion ´camp nou´ erg saai in mijn belevind. in de wijde omtrek alleen maar brede wegen en parkeergelegenheden. En toen begon het, natuurlijk te regenen, het was geen probleem. Wat blijkt: we waren niet gemaakt van suiker! 

andere plekken waar we toevallig terecht kwamen zijn o.a: een racebaan voor speelgoedautootjes en vliegtuigjes, waar op dit moment wedstrijden gehouden werden: Boys and there toys. Een natuurgebied achtige plek met magische schoonheid, op een berg, maar niet de berg waar we naar opzoek waren. een begraafplaats,die toch anders is in ieder land. De conclusie was dat joodse begraafplaatsen de mooiste waren. Aangezien zij nieuwe planten, planten op de graven in plaats van er dode bloemen neer te leggen! 

Uiteindelijk kwamen we dan terecht op de berg! duurde even voor we besefte dat het dit keer wel de berg was waar we naar zochten. Het was leuk, maar niet zo leuk als sommige andere plekken die we hadden gevonden. Wat mij matteloos irriteerde was het ijsco kraampje dat de stilte verpeste door keihard afgezaagde house muziek te draaien. Na het fort op de berg bekeken te hebben en van het uitzichtgenoten te hebben, toch maar weer naar beneden gegaan. 

Het was tijd om wat te eten en een biertje te drinken. Een fijn restaurantje gevonden waar we tapas konden eten. ´exiting´zei ze met een grote glimlach. Toen kwamen we tot de conclusie dat het pas half 2 was. 

De rest van de dag door de stad rondgedwaald met een korte tussenstop in een park, met een grandioze watervalfontein en een stenen mamoet. 

die avond totaal uitgeput biertjes gaan drinken in een bar, in totaal 10 uur rondgelopen, en staat was onmogelijk geworden. in toaal misschien wel 60 kilometer gelopen en elkaar goed leren kennen! Mischien ooit maar is samen een reisje maken was onze conclusie!